کوچیدن به مصر

كوچيدن به مصر
     ابراهيم ـ عليه السلام ـ مدّتي در حرّان اقامت گزيد و با دختر عمه اش ساره ازدواج كرد، اما جز حضرت لوط ـ عليه السلام ـ و شماري اندك از مردم، به دعوت توحيدي او پاسخ مثبت ندادند، به مهاجرت از اين ديار مصمم گشت. علت آن درگيري شديد و فرساينده اي بود كه ميان اين اقليت خداپرست پديد آمده بود لذا از آنها روي گردان شد:
     فآمن له لوط وقال انّي مهاجر الي ربّي انّه هو العزيز الحكيم ¹²
     لوط ـ عليه السلام ـ [و تني چند] به ابراهيم در حرّان ايمان آوردند، و گفت مسلّماً من به سوي خداوندگار كارسازم از اين ديار مي كوچم; چراكه او فرازمندِ شكست ناپذير فرزانه است.
     خداوند چنين پايگاه روحي حضرت ابراهيم و همرزمان او را در پايمردي بر توحيد، و گريز ناگزير او را مي ستايد، و به بيزاري و نفرت آنها از محيط عفن و شرك آلود حرّان ارج مي نهد:
     قد كانت لكم أُسوة حسنة في ابراهيم والّذين معه اذ قالوا انّا بُراء منكم وممّا تعبدون من دون الله كفرنا بكم وبدا بيننا وبينكم البغضاء أبداً حتّي تؤمنوا بالله وحده... ¹³
     ابراهيم و كساني كه او را در توحيد همياري كردند، اسوه و سرمشقي شايسته پيروي و نيك مقتدايي بودند; چراكه به جامعه مردم حران اخطار كردند، محققاً ما از شما و  معبوداني كه در كنار خداي يگانه آنها را مي پرستيدند، بيزار و گريزانيم، ما ناباوري و  انكار خود را در برابر عقيده هاي خرافي شما اعلام مي نماييم و براي هميشه ميان ما و شما بغض و كينه و نفرت حكم فرما است مگر آنگاه كه به خداي يگانه ايمان آوريد.
     ابراهيم و همراهان به سرزمين شام روي نهادند. مدت كوتاهي در آن درنگ نمودند; اما قحطي و كمبود آذوقه و خشكسالي آنان را بر آن داشت آن را ترك گفته و آهنگ مصر نمايند. از مصر به فلسطين بازگشت. همسرش و نيز هاجر كه خدمتكار او بود، او را همراهي مي كردند. ابراهيم علاقه داشت داراي فرزندي شود و ساره همسر ابراهيم چون سالمند و  عقيم و سَتَرْوَن بود به ابراهيم پيشنهاد كرد با هاجر ازدواج كند تا خداوند فرزندي به او ارزاني دارد. ثمره اين ازدواج تولد حضرت اسماعيل بود. در سِفر تكوين آمده است: و اما اسماعيل، من گفتار و درخواست تو را درباره او شنيدم و من هم اكنون مقدم او را تبريك گفته و بركاتي از سوي خود نصيب او مي سازم، و فزوني را در نسل و نژاد او به هم مي رسانم و... و او را به صورت امت بزرگي مقرر داشته و جمع فراواني از تبار او را در دنيا فراهم مي آورم. ¹⁴
     اين مطلب را بايد بشارتي به امت حضرت محمد ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ برشمرد; زيرا آن حضرت و نيز عربِ حجاز از نسل و نژاد اسماعيل بودند. اين وعده و نويد درباره ذريه و نسل اسماعيل به وسيله پيامبر اسلام ـ صلي الله عليه وآله وسلم ـ و امت او تحقق پذيرفت.